IŞILDAYAN KULE
Çocuklar bahçeye koşa koşa çıktı. Az önceki öfke yok olmuştu; yerini umut, coşku ve yeni bir başlangıç heyecanı almıştı.
Kerem, sessizce kırmızı özel parçasını cebinden çıkardı. Bu kez saklamıyordu. Hatta büyük bir gururla ortaya koydu.
— “Bunu en üste birlikte koyacağız.”
Zeynep gülümsedi.
— “Şimdi daha güzel olacak!”
Mert gülerek:
— “Haydi başlayalım!” dedi.
Beş kuzen diz çöktü, Lego parçalarını tek tek topladı. Bu kez herkes birbirine yardım ediyor, herkes parçasını gönül rahatlığıyla paylaşıyordu.
Kule yeniden yükseldi… ama bu defa çok daha sağlamdı.
Kamera uzaklaşsa, yeni kulenin güneşe doğru yükseldiğini, çocukların neşeyle kahkaha attığını, babaannenin pencereden mutlulukla onları izlediğini gösterirdi.
Ve kırmızı parça… en yukarıdaki yıldızın yanında ışıl ışıl parlıyordu.
Çünkü bu kez paylaşılmıştı.
