Bir Gerçekçilik Hikayesi “MR. GÜNLÜK: 3 MAYIS 1941”

Alper Murat KİRPİK 

Acayip Rüyalar Mecmuası

Sevgili Mr. Günlük, Bugün çok farklı bir gün. Babam Harvey Comics şirketinden de çıkarıldı. Daha doğrusu onun değimiyle “Yine tekmeyi bastılar!” Ama benim bilmediğimi zannediyorlar. Bilmiyorlar ki ben iyi bir dinleyiciyim. Ayrıca 13 yaşında bir genç kızım ben çocuk değilim.

Artık bu işten çıkarılmalar babamın canını çok sıkmış olacak ki babam ve annem valiz hazırlıyor. Bende yardım edeyim dedim ama izin vermediler bana, ders daha önemliymiş. Annemle babam çok tartıştılar bugün. Sesleri yankılanıyordu. Bir de benim yanımda tartışmamak için odaya gönderiyorlar beni. Sanki duyulmuyor. Ama sonunda sarıldılar, gördüm kapının deliğinden. Sarılınca çok güzel gülüyorlar. İyi ki kapı deliklerimiz büyük. Umarım gittiğimiz yerde de kapıların deliği büyüktür.

Neyse, biraz bizimkilerden bahsedeyim size. İki dedem de Türkiye’den Amerika’ya göç etmişler yıllar önce. New Jersey ve Delaware’de çalışmaya başlayıp bir ortak arkadaş ile New York’a daha iyi bir para veren bir yerde çalışmaya gitmişler Edip Dede ve Cemal Dede. Hiç görmedim ama ben onları. Ben bir yaşını görmeden ölmüş ikisi de. Beklememişler beni. Ninelerim ise hayatta ve ikisi de bizde kalıyor. Ama ikisinin adı da aynı. Sürekli ikisi de bakıyor seslenince. Bende numara verdim. 1. Zehra nine, 2. Zehra nine…

Annem ve Babama, 1. Zehra ninem “Gurbetteki beşik kertmeleri” diyor. 2. Zehra nenemde suratını ekşitiyor. “Gurbetteki beşik kertmesi” ne demek bilmiyorum ama filmlerdeki gibi tanışmışlar galiba. Veya sinemada tanışmışlardır, ikisi de sinemayı çok seviyor çünkü. Hatta bugün bile gittik. “Citizen Kane” diye bir filme gittik, ağzım açık kaldı, film baya güzeldi.

Babam yatmadan, alnımdan öptü. İzmit diye bir yere gidecekmişiz. Haritada yerini bile bilmiyorum. “Kızım çok uzun yola çıkacağız, iyi dinlen bugün bakalım.” dedi. Kâğıt Fabrikasında çalışacakmış babam. Artık resim kağıtlarına para vermeyeceğiz sanırım. Benim kırmızı ve mor boyalarım bayram etti desene be Mr. Günlük. Hadi yine iyiyim. Neyse bugün çok yoruldum ben. Yarın görüşmek üzere Mr Günlük. Işığı kapatıyorum ben. Bay bay.

Alper Murat KİRPİK – Acayip Rüyalar Mecmuası