Macera HikayeleriPolisiye HikayelerŞahan Bilgin

“KUYU-BAŞKOMİSER MİRZA” HİKAYESİ 1. BÖLÜM

“Kuyu – Başkomiser Mirza” Hikayesi 1. Bölüm

Hikaye Oku; Gecenin karanlığını aydınlatan polis fenerlerinin ışığı tek bir noktaya tutulmuş, derin ve dipsiz kuyudaki cesedin üzerine yansıyordu. Etrafa toplanan kalabalık neler olduğunu çözmeye çalışırken, iki polis olay yeri bantlarını çekiyorlardı. Korkan insanların meraklı bakışları, köy evinin eski su kuyusunda toplanmıştı.

Eski model kırmızı Hyundai Coupe’nin içinden uzun boylu, geniş omuzlu, saçları omuzlarına kadar inen, keskin bakışlı, deri montu ve dar kesim kot pantolonuyla modaya uyum sağlamış, orta yaşlı adam cesede doğru ilerledi.

“Başkomiserim”

“Evet, Arda.”

“Çok tarzsınız bu gece”

“Lan oğlum boş boş konuşma. Bi davete katılmıştım, eski bir arkadaşımla yemek yedik”

“Eski arkadaş Buket abla olabilir mi acaba amirim?”

“Sana ne oğlum, işine baksana”

“Abi, bak vallaha diyorum tekrar deneyin. Hem çok yakışıyorsunuz birbirinize. Evlenmediniz de noldu, bak ikinizde boşanmışsınız. Valla evlenin abi”

“Gece gece aşk doktoru mu kesildin başıma lan. Abuk subuk konuşmayı bırakta elimizde ne var onu söyle”

Sert bi tokat yemiş gibi kendine gelen Arda, iş ciddiyetini takınıp cevap verdi;

“Asuman Çakır. 23 yaşında. Kuyudan gelen koku üzerine şüphelenen insanlar polisi aramış, amirim.”

“Başka bir şey yok mu lan?”

“Var amirim, muhtemelen kurban burda öldürülmemiş, başka bir yerde öldürülüp buraya taşınmış”

Başkomiser Mirza’nın yüzüne gülümseme yayıldı. Dalga geçerek cevap verdi;

“He, valla söylemesen anlamayacaktım. Bende diyordum kuyunun içinde nasıl öldürmüş, dalga mı geçiyorsun oğlum onu anladık herhalde”

“Kusura bakmayın amirim”

Yüzü düşmüş, mahçup olmuştu. Başkomiser sigara yaktı, konuşmaya devam etti

“Var mı tekerlek izi, ayak izi falan”

“Yok, amirim”

“Nasıl yok la, uçarak mı getirmiş cesedi buraya katil”

“Belki pegasusu vardır katilin amirim, ona koyup getirmiştir” genç komiser Cenk yanlarına gelmişti.

“Hayal gücüne tüküreyim Cenk, çok yaratıcısınız a… k…m! Çekil bakayım ordan birde ben bakayım”

Mirza cesede yaklaştı, yaklaştıkça yıllardır içini kaplayan hüzünü dizginledi.

Kızıl saçlı, zayıf, uzun bacaklı, manken görünümlü kadını yakından inceledi. İp yada başka bir aletle boğulduğu anlaşılan kadının boynu mosmordu. Kahkül kesilen saçlarının kapattığı alnına gözü takıldı. Saçları kaldırıp, altına bırakılmış kağıdı buldu. Yavaşça aldı ve okudu;

‘Merhaba,

‘Ben Azrail sevgilerimle’

Bu da neydi şimdi? Kendine Azrail diyen manyak nasıl bir psikopattı? Mirza’nın aklına işlerinin hiç kolay olmayacağı düştü. Sıkıntılı bir biçimde doğruldu.

“Hayırlısı olsun beyler, bi Azrail’imiz var” …

Yazan:  Şahan Bilgin

Gülten AJDER

Kitap okumayı seven insanlar daha zeki ve daha başarılı olurlar. Bende bu yüzden kitap okumayı sevdirmek istedim bu site ile. Gizli kalmış bütün bilgilerin kitaplarda saklı olduğuna inandığımdan, kültür seviyemizi yükseltmek, bilgi hazinemizi daha da zenginleştirmek, gizli yeteneklerin ortaya çıkmasına destek olabilmek için, okusun yazsın benim ülkemin insanları diye bir işin ucundan tutmak isteyen birisiyim.

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu