Ender Tamer Erol
Güneydoğu’da bir köye helikopteri ile iniş yaptı. Malzemeleri bıraktı. Bu arada köyün etrafında toplanmış çocuklar merakla helikoptere bakıyordu.
Hemen havalandı sonra çocuklara bir defa daha baktı. Çocuklar hayranlıkla başlarını kaldırmış gökyüzünde helikopteri izliyordu.
Daha fazla dayanamadı. Çılgınca bir fikir aklına geldi. Çocukların bulunmuş olduğu yere tekrar iniş yapmaya karar verdi.
Çocuklar şaşkınlıkla ne olduğuna bir anlam vermeye çalışırken helikopter pilotu;
“Hadi çocuklar gidiyoruz!” dedi. 10-12 kadar çocuğu helikoptere bindirdi ve havalandı.
Çocuklar olup bitene bir anlam veremezken bir anda kendilerini helikopterin içinde gökyüzünde buldular.
Müthiş mutlu olmuşlardı. Köylerine havadan bakıyorlardı. Korku mutluluk birbirine karışmıştı.
Pilot onları gökyüzünde epeyce dolaşırdıktan sonra almış olduğu yere tekrar bıraktı.
Çocukların mutluluğuna diyecek yoktu. Hepsi koşarak anne babasına durumu anlatmaya gitti.
Pilot tekrar havalandı ve bölgeden ayrıldı.
Aradan yıllar geçti, aynı pilot Yalova 1999 depreminde helikopterle yaralı taşırken, yaralılardan birinin yakınının kendisine hayranlık uyandıran bakışları karşısında aynı pilot sordu;
“Beni birine mi benzettin?”
_”Yok hayır” dedi hasta yakını genç.
Bizi köyümüzde çocukken helikoptere alıp gezdiren bu güzel adamı nasıl unutabilirim?”
İşte bu kadar yüreği geniş, kalbi temiz, hayat dolu insan sevgisi ile yoğrulmuş devre arkadaşım Ender Tamer Erol kardeşimizi dün (11.10.2020) itibariyle covid 19 salgınından kaybetmiş olmanın derin üzüntüsünü yaşıyoruz. Kendisine Allah’tan rahmet diliyorum.
….En son THY pilotu idi.
Binali Karataş
