Bir Senaryo Hikayesi “Peynir Sevdası”

SAHNE 1- İÇ/GÜN- EV

ALİ sabah alarmı ile uyanır. Florin Salam – Mia mia mi amor şarkısı çalmaya başlar. Yüzündeki ifade hissizdir. Traş olur. Havluyla yüzünü siler. Kahvaltıda kaşar peyniri ve ekmek yer. Gömlek giyer, kravatını bağlar ve kamera gözlerindedir. Göz kırpması ile sahne değişir.

SAHNE 2- DIŞ/GÜN- İŞ

Şarkı devam eder. ALİ’nin önündeki masaya birden dosya yığılır. Alır ve dosyadaki bilgileri işlemeye başlar. Eliyle kameranın önünde çay karıştırır. Çay gelir. Bilgisayarla çalışır. Kahve içer. Düşünür. Biraz daha çalışır. Bitti rahatlığıyla sandalyesine yaslanır. O sırada sert bir şekilde önüne dosya konulur. Dosyanın sesiyle müzik biter.

SAHNE 3- DIŞ/GECE- YOL

ALİ yolda hızlı adımlarla yürür. Köşede bekleyen elinde yanmamış sigara ile bekleyen SAMET vardır.

SAMET – Çakmağını versene.

ALİ – Buyur.

SAMET – Ben senden her gün neden çakmak neden istiyorum biliyor musun?

ALİ – Biliyorum.

SAMET – Hayır bilmiyorsun. Bilseydin gözlerinden anlardım. Bu hayatta ya Pamuk olacaksın ya Prens. Cüce olursan terkedilirsin böyle.

ALİ – Doğru söylüyorsun.

SAMET – Haydi eyvallah.

ALİ gözüyle onaylar. SAMET Kenan Doğlu’dan Pamuk şarkısını tekrarlayarak dans eder. O sırada şarkı da başlar. ALİ hızlı adımlarla eve gelir. Kapıyı açar. Karanlıkta evde tavana bakarken gözünü kapatırken sahne biter. Şarkı biter.

SAHNE 4- İÇ/GÜN- İŞ

Kamera ALİ’nin parmaklarını çeker. İçeri SÜLEYMAN girer.

SÜLEYMAN – Abi bugün bitirmeden çıkmasın dedi patron.

ALİ – Ne zaman yatacakmış maaş?

SÜLEYMAN – Bugün yarın yatar dedi patron abim. Ben çıkıyorum da abi, yanında var mı bir ellilik ya karttan çekemedim de ATM arızalı diyor.

ALİ cebinden bir ellilik bir onluk çıkarır. Elliyi SÜLEYMAN’a verir.

ALİ – Çay demlenmiş mi?

SÜLEYMAN – En kralından tavşanı kestirip göndertiyorum abime.

SÜLEYMAN hızla dışarı çıkar. Çalışırken çok açık bir çay gelir.

SAHNE 5- DIŞ/GECE- YOL

Kamera ALİ’nin kapıyı kitlemesini çeker. Yürürken SAMET’le tekrar karşı karşıya gelir ve çakmağını verir. SAMET sigarayı yakmaz, direk elinde çakmakla lafa başlar.

SAMET – Hızlısın başkan. Yak bir tane sende.

ALİ – Astım var bende içemiyorum.

SAMET – E niye çakmak taşıyorsun Kamil.

ALİ – Sen içiyorsun.

SAMET – İşte asıl sorun burada. Ne demiş atalarımız katranı kaynatsan olur mu şeker cinsini sevdiğim cinsine çeker. Şimdi benim babamda…

SAMET konuşmaya devam eder. ALİ dinlerken arkadan Garmarna – Herr Mannelig şarkısı çalar. Kamera etrafarında döner. ALİ yolda yere bakarak yürür. Banklarda otur. Deniz kenarında ellerini bağlar ayakta durur. Merdiven çıkar. Lambanın ışığı kapatır. Şarkı biter.

SAHNE 6- İÇ/GÜN- EV

ALİ kahvaltıda iki üç çeşit peynir çıkarır. Çay demler. Arkada Mahzar Alanson’dan Benim Hala Umudum Var çalar. Parfüm sıkar. Aynada kendini inceler. Dışarıya çıkar, yolda giderken ceketine kuş pisler. Şarkı durur.

SAHNE 7- İÇ/GÜN- İŞ

SÜLEYMAN kapıda durur. Birden gülümseyerek yanına gelir. Elinde bir tane zarf vardır.

SÜLEYMAN – Müjdemi isterim abim. Bugün izinlisin.

ALİ – SÜLEYMAN git başkasıyla dalga geç, bir sürü işim gücüm var.

SÜLEYMAN – Abi valla. Bugün patron geldi herkesin gecikmiş tüm maaşını verdi. Sağolsunlar bizi zor zamanımızda da yarıda bırakmadılar dedi. Üç günde izin verdi. He bu da geçen aldığım elli lira. Çok işimi gördü abim sağol.

ALİ parayı alır sonra da zarfın içindeki paraya bakar.

ALİ – Kovmadılar değil mi?

SÜLEYMAN başıyla hayır diyerek gülümser.

SAHNE 8- DIŞ/GÜN- YOL

ALİ elinde zarfla gülümseyerek gidiyordur. Önüne birden SAMET ve kız kardeşi çıkar..

SAMET – Başkan Selamunaleyküm.

ALİ – Aleykümselam.

SAMET – Bugün erkencisin. Kız kardeşimi durağa sen bıraksana benim küçük bir işim varda. Biliyorsun değil mi CEYDA benim kız kardeşim.

ALİ – Bi… Bi… Bi.. Biliyorum. (Kekeleyerek ve heyecanlı)

ALİ heyecanla CEYDA’yı durağa kadar bırakır. Yol boyu sohbet edişleri ve ALİ’nin gülümsemesini kamera çeker. CEYDA birden sarılır ve kulağına yaklaşarak;

CEYDA – Beni duyuyor musun?

ALİ – Seni duymamak mümkün mü?

CEYDA – Duyuyorsan gözünü kırpar mısın?

ALİ birden şaşırır.

SAHNE 9- İÇ/GÜN- HASTANE

ALİ’nin etrafında hemşire Hemşire, SÜLEYMAN ve SAMET vardır.

HEMŞİRE – Heh uyandı sonunda.

SAMET – Başkan korkuttun bizi ya.

ALİ – CEYDA nerede?

SAMET – Lan sen hangi CEYDA’yı diyon.

HEMŞİRE – Hastayı fazla yormayalım. Gıda zehirlenmesi yaşamışsın.

SÜLEYMAN – Abi peynirin tarihi geçmiş ya. O sana dokunmuş. Patron nerede kaldı bu hıyar dedi beni yolladı. Seni öyle kapıda yığılı görünce de apar topar getirdik abiyle. (SAMET’e döner) Abi şey bu arada çakmak sende kaldı.

Kamera ALİ’ye doğru yavaş yavaş yakınlaşır. Tüm kadraj ALİ’nin ağzındadır. (Kürtçe bir ağıt çalar kısık sesle)

ALİ – Peynir kaldı mı?

SON